Liszaj płaski jest chorobą zapalną błon śluzowych i skóry głowy, która może atakować różne obszary ciała, w tym skórę czaszki. Sprawdźmy, jakie są przyczyny powstawania tej dolegliwości i jakie mogą być jej następstwa.
Co odpowiada za powstanie liszaja płaskiego?
Powody ataku liszaja nie są jednoznacznie określone. Specjaliści najczęściej skłaniają się ku wersji, że jego pojawienie się jest związane z zaburzeniami autoimmunologicznymi, w tym np. cukrzycą, zapaleniem jelita grubego itd. Inne hipotezy kierują się raczej w stronę skutków ubocznych przyjmowania niektórych leków. Wśród medykamentów, które mogą wywoływać liszaja wymienia się m.in. leki uspokajające i preparaty na malarię. Kolejne teorie mówią o podłożu genetycznym lub obwiniają wstrząs psychiczny za powstanie zmian liszajowych. Faktem jest, że z opisywaną dolegliwością mierzą się tak panie, jak i panowie, łącznie ok. 1% populacji. Statystyki podają, że w gronie chorych dominują osoby w przedziale wiekowym 30-60 lat.
Następstwa wystąpienia liszaja na głowie
Liszaj płaski objawia się charakterystycznym świądem oraz chropowatymi, czerwonymi grudkami. W niektórych przypadkach mogą też pojawić się tarczki rumieniowo-złuszczające. Zmiany patologiczne mogą mieć również inne formy, w zależność od okolicy ciała, którą zaatakują. Kiedy liszaj zaatakuje powierzchnię głowy, chory będzie uskarżał się na swędzenie, ból, a na skórze wystąpi rumień i grudki przymieszkowe. W przypadku wystąpienia takich objawów, należy bezzwłocznie udać się na konsultację do dermatologa lub trychologa. Następstwem niepodjęcia leczenia może być bowiem trwałe wypadanie włosów w postaci łysienia bliznowaciejącego. U kobiet, które przeszły już etap menopauzy, pojawienie się liszaja płaskiego może potęgować cofanie się linii włosów w okolicy czołowo-skroniowej. Zmiany spowodowane rozwojem choroby mogą okazać się tak rozległe i nieodwracalne, że ratunkiem dla niektórych fryzur będą jedynie systemy uzupełnień włosów i peruki.
